نوشته بازدارنده از گمراهی چه بود؟ (2)
بسم الله الرحمن الرحیم.
اللهم صل علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم.
بحث در مورد کتاب وصیت مقدس منسوب به احمداسماعیل -سیداحمدالحسن یمانی مزعوم- و حدیث وصیت کتاب غیبت شیخ طوسی رحمه الله و نوشته عاصم من الضلال است.
این گفته احمداسماعیل را که «تمام رسالت رسول خدا، بدون این نوشته، بازدارنده از گمراهی تا ابد نیست!» (نستجیربالله) بررسی کردیم و به اینجا رسیدیم که طبق حدیث پست پیش، آن نوشته، اصلا وحی جدیدی نبوده و بلکه معرفی و تأکید دیگری بر امامت امیرالمؤمنین و ائمه از اولاد ایشان که جمعا دوازده نفرند، بوده است.
این حدیث کتاب سلیم، خیلی واضح است، و خیلی مفید، و واقعا این حدیث نیز کافی است برای ردّ تمام ادعاهای واهی احمدالحسن و اما اشکالاتی را وارد می کنند که در دو پست آن ها را بررسی می کنیم:
اشکال اول: می گویند که حدیث کتاب سلیم، کامل نیست.
و اشکال دوم: می گویند : مهدیین سرّ و راز بوده و بنابراین در آن حدیث مطرح نشده است.
(بطلان این اشکال که: «الی یوم القیامه» یعنی تا روز قیام امام زمان و نه تا روز قیامت، را در پست پیش بررسی کردیم.)
خب توجه داریم که احمدالحسن این حدیث را قرینه ای بر حدیث کتاب غیبت می دانند، و می گویند: «حدیث کتاب سلیم، صرفا از نوشته شدن وصیت خبر می دهد، ولی متن نوشته، همان متن حدیث کتاب غیبت است»
البته همین گفته به ضرر آن ها و اشتباه بزرگی است، چرا که این دو حدیث با هم متناقض هستند، و نمی توانند اشاره به یک قضیه و نوشته داشته باشند! که در ادامه، تناقض آن ها را نشان می دهیم.
خب، اما جواب :
