وصیت شب وفات، و وصیت به امامت1

بسم الله الرحمن الرحیم

اینجا مطلب مهم دیگری نیز می توانیم بگوییم، هر چند که آن را جزء مطالب اصلی نمی دانیم

دقت کنیم: 

هیچ امامی نیست مگر این که به او وصیت شده باشد؛ و هر کسی که به او «وصیت» نشده باشد، یقینا امام نیست.

این مطلب کاملا درستی است که اتفاقا پیروان احمداسماعیل، نیز زیاد تکرار می کنند و البته دلیل مهم و اصلی ما بر این که مهدیین امام نیستند، نیز همین مطلب است!!

و اما مهم این است که «وصیت» یعنی چه؟

وصیتی که برای امامت لازم است یعنی اینکه:

ابتدا رسول خدا شخصی را مشخص کنند (یعنی مثلا نام ایشان و نام پدرشان را بیاورند) و بفرمایند که ایشان «وصی» من است، ایشان بعد از من «امام» است، (وصیت رسول خدا)

و سپس امام قبلی هم به صراحت، از همان شخص با همین عنوان «امامت» و «وصایت» رسول خدا نام ببرند. (وصیت ظاهره)

(و البته یقین داریم که رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز ، فقط و فقط به کسانی که خداوند آن ها را برای این منصب عظیم انتخاب کرده باشد، وصیت به امامت می کنند)

همان طور که امام باقر سلام الله علیه در ضمن حدیثی به جابر فرمودند : 

إِنَّ الْأَئِمَّةَ هُمُ الَّذِینَ نَصَّ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله بِالْإِمَامَة....

خب اما در مورد مهدیین و حدیث وصیت کتاب غیبت:

اولا: حتی در همین «حدیث وصیت» مورد استناد انصار [به فرض که تمام آن حدیث را صحیح بدانیم] حتی در آن حدیث نیز به مهدیین به عنوان «امامت» وصیت نشده است، و همین کافی است برای انصار که متوجه بشوند، مهدیین امام نیستند، و به آن ها «وصیت» نشده است.
بلکه حتی در آن یک حدیث نیز دو بار تأکید شده است که:

اثنا عشر اماما ثم من بعدهم اثنا عشر مهدیا ؛ دوازده امام و بعد از آن دوازده مهدی!!

یعنی حتی در حدیثی که آن را اصل می دانند، نیز تأکید شده است که بعد از رسول خدا، دوازده امام خواهند بود! و نه 24 تا! و بدیهی است که اگر قرار بود که رسول خدا به مهدیین، وصیت کنند و اگر قرار بود که بفرمایند بعد از ایشان بیست و چهار 24 امام است و نه دوازده تا! نباید دوبار بر این مطلب تأکید شود که بعد از رسول خدا، دوازده امام هستند.

و مطلب دیگر اینکه:

و اینکه در آن حدیث، اشاره ای به مهدیین شده است، بدون اینکه حتی نام حداقل یازده نفر آن ها برده شود، و بدون اینکه فرموده باشد: مهدیین امام هستند؛ هرگز دلیلی بر امامت آن ها نیست.

و حتی می توان گفت که:

به نظر می رسد، به این حدیث، حدیث «وصیت» گفته می شود، صرفا چون در شب وفات رسول خدا نوشته شده است...

و البته مهم همان است که حتی در این حدیث نیز به مهدیین به عنوان «امامت» وصیت نشده است. 

و از آن طرف: امام زمان سلام الله علیه نیز کوچک ترین وصیتی به هیچ شخص نکردند [همچنین بقیه امامان مان] یعنی حتی یک حدیث هم نداریم که به صراحت [و حتی غیر صریح] فرموده باشند که امامان و اوصیای رسول خدا بیست و چهار نفرند.

بنابراین این که مهدیین امام نیستند، کاملا بدیهی است.