حدیث یازده کتاب سلیم- وصیت روز پنج شنبه

نوشته عاصم من الضلال چه بود؟

بسم الله الرحمن الرحیم
ابتدا صلواتی بفرستیم بر رسول خدا وامیرالمؤمنین ولعنت کنیم بر دشمنان، قاتلان ومدعیان دروغین مقامات ایشان
اللهم صل علی محمّد وآل محمّد وعجّل فرجهم والعن واهلک اعدائهم.

در پست گذشته جسارت احمداسماعیل [احمدالحسن یمانی مزعوم] را دیدم که گفته بود: «فقط نوشته ای که رسول خدا می خواستند روز پنج شنبه بنویسند، بازدارنده از گمراهی است» این حرف را در همان پست جواب دادیدم، اما حال در چندین پست، در ثقلین، به دنبال این هستیم که اصلا «آن نوشته عاصم من الضلال - بازدارنده از گمراهی - چه بود؟» وصیت به 12امام، یا وصیت به 24 امام؟!

جریان مدعی یمانی و در رأس آن احمداسماعیل، مدعی است که «وصیت شب وفات، همان چیزی است که رسول خدا می خواستند، روز پنج شنبه، در کتف بنویسند»
البته برای این حرفشان هیچ دلیلی ندارند! [مانند بقیه ادعاهایشان] یعنی اصلا این حرف، صرفا یک ادعای بدون دلیل است، و در خود حدیث وصیت، چنین چیزی فرموده نشده است!!

اما در حدیثی (که از جدی ترین و بهترین احادیثی است که به تنهایی برای ردّ کل این دعوت کافی است) وصی رسول خدا، امیرالمؤمنین صلی الله علیهما و آلهما، آن نوشته عاصم من الضلال را بیان می کنند. جالب است که خود احمداسماعیل نیز به این حدیث استناد کرده است، البته به قسمتی از آن!

بله، حدیث معروف یازدهم کتاب سلیم بن قیس، حدیث مفصلی که در ضمن آن امیرالمؤمنین سلام الله علیه در حضور اصحاب، به این مضمون به طلحه می فرمایند:

آیا یادت هست که هنگامی که رسول خدا صلوات الله علیه و آله [در آن روز پنج شنبه مصیبت بار] کتفی خواستند و قصد داشتند که مطلبی بنویسند که امت با تمسک به آن، تا ابد گمراه و فرقه فرقه نشوند، ولی عمر [با جسارت تمام به ساحت مقدس و عظیم رسول خدا مانع شد و] گفت: همانا رسول خدا هذیان می گوید [نستجیر بالله] و رسول خدا غضبناک شدند و نوشتن در کتف را ترک کردند؟ [خدا لعنت کند کسانی که شما را غضبناک کردند، یا رسول الله، لعنت خدا و ملائکه بر آزاردهندگان شما و اهل بیت شما] طلحه گفت: آری

امیرالمؤمنین سلام الله علیه فرمودند: همانا هنگامی که شما از خانه بیرون رفتید، رسول خدا از آن چیزی که قصد نوشتنش را داشتند، به من خبر دادند [لما خرجتم اخبرنی]... سپس صحیفه ای خواستند و همان چیزی را که می خواستند در کتف بنویسند [کتاب عاصم من الضلال] را بر من املا فرمودند، و سه نفر سلمان ابوذر و مقداد را بر آن شاهد گرفتند...
و ائمه هدی، که خداوند اطاعتشان را واجب کرده است، تا روز قیامت، را نام بردند. و مرا (امیر المؤمنین علی) اولین آن ها نام بردند، سپس فرزندم حسن، و سپس فرزندم حسین و سپس (9) نــــُــــه تن از فرزندان حسین را.... خب پس به صراحت طبق این حدیث:
آن چیزی را که رسول خدا می خواستند در کتف بنویسند، اسامی امامان تا روز قیامت بوده است، وایشان مانند همه عمر شریفشان ، فقط اسامی دوازده نفر را بردند.
وبنابراین
هم تعداد اوصیا تا روز قیامت، دوازده نفر است.
وهم اعتقاد وتمسک به این دوازده امام بازدارنده از گمراهی است.
وسه اینکه هیچ خبری وهیچ اسمی از مهدیین درکتاب عاصم من الضلال نبوده است.

بررسی اشکالات انصار به این حدیث، درپست بعد.

این حدیث را در وبلاگ اصلی، در این پست نیز بررسی کردیم، بعضی اعتراضات را هم نوشتیم، من جمله این اعتراض، که به دلایلی دوباره این جا هم می آوریم.

یکی از اعتراضاتی که نسبت به این حدیث می کنند این است:

«الی یوم القیامة،‌ در این حدیث، ‌به معنی روز قیامت نیست، بلکه به معنی روز قیام امام زمان است، بنابراین این حدیث، متناقض نیست با حدیث وصیت کتاب غیبت شیخ طوسی» .

برای این حرف، دلیلی ندارند که چرا این حدیث را این گونه تفسیر می کنند، ‌اما دقت کنیم که اصلا این تفسیر اشتباه است،‌ چرا که:

1- درست است که در مواردی یوم القیامة به روز خروج امام زمان نیز تفسیر شده است، اما این هیچ دلیلی نیست که همه جا اینچنین باشد، و تفسیر و تاویل این چنینی حق غیر معصوم نیست.

2 - خیلی از اتفاقات یوم القیامة در یوم القیام انجام نمی شود، بنابراین این طور نیست که همه جا یوم القیامة همان یوم القیام باشد.

3 - در این حدیث پیامبر خدا می خواستند مطلبی بنویسند که امت تا ابد گمراه نشود بنابراین منظور از یوم القیامه در این جا می بایست همان ابد و روز قیامت است.
4 ـ و نکته این که اگر در جایی یوم القیامه به یوم القیام تفسیر شده باشد، در آن جا مطلب اصلی غالباً و معمولا هم در مورد روز قیامت صادق است و هم در مورد روز خروج، (یعنی مثلا انتقام گرفتن، هم در روز قیامت است به نوعی و هم به نوعی در روز قیام امام زمان)
و این طور نیست که وقتی مطلبی در مورد روز قیامت بود و نیز به روز قیام تفسیر شد، دیگر آن چیز در مورد روز قیامت صادق نباشد،
بلکه معمولا علاوه بر روز قیامت، یکی از مصادیق آن روز قیام امام زمان هم می باشد، (در روز قیام امام زمان ، آن مطلب هم اتّفاق می افتد)
بنابراین در این حا حتی اگر بگوییم یوم القیامه تفسیر شود به روز قیام، باز هم مطلب در مورد یوم القیامة نیز صادق است، نه اینکه دیگر در مورد روز قیامت درست نباشد.

خلاصه این که حتی طبق این تفسیر انصار، اوصیای رسول خدا تا روز قیام دوازده نفرند و تا روز قیامت نیز 12 نفرند، که بعد از وفات امام زمان ، رجعت ائمه صورت خواهد گرفت ان شاء الله...

و در آخر این که:‌ حتی اگر فرض محال کنیم که منظور از یوم القیامه،‌ روز قیام امام زمان است،‌ خب پس باز هم یعنی این که تا روز قیام امام زمان، دوازده امام داریم،‌ و اما احمداسماعیل،‌ هم اکنون خودش را امام می داند! بلکه خود را امام زمان می داند، امام واجب الاطاعة... پس باز هم ادعای دروغین کرده است.

اللهم صل علی محمد و آل محمّد و عجّل فرجهم.