وصیت پیامبر خدا به اوصیایشان، در روز وفات

وحی و وصی جدید(3 )

اللهم صل علی محمّد و آل محمّد وعجل فرجهم.
صلی الله علیک یا بقیة الله بابی انت و امی و نفسی لک الوقاء والحمی

سلسله بحث های نقد حدیث وصیت کتاب غیبت شیخ طوسی رحمه الله، با تمرکز بر روی کتاب «وصیت مقدس نوشته بازدارنده از گمراهی» منسوب به احمداسماعیل مدعی امامت و مهدویت .
گفتیم که احمد اسماعیل (از آنجا که خودشان هم می دانند که می توان گفت: در هیچ روایتی رسول خدا صلی الله علیه و آله به بیش از دوازده امام،‌ به عنوان امامت وصیت ننمودند!) ادعا کرده است که در روز های پایانی عمر مبارک رسول خدا صلی الله علیه و آله،‌ به ایشان وحی جدیدی شده است، یعنی اوصیا از 12 تا به 24 تا تغییر کرده است! 

به هر حال اثبات کردیم که چنین چیزی باطل است و بعد از اکمال دین در روز غدیر خم و نزول آیه الیوم اکملت لکم دینکم،‌ دیگر فریضه ای نازل نشده، چه شود که اصل دین تغییر کند! (و همین دو، کافی است برای عدم توجه به حدیث کتاب غیبت شیخ طوسی و کنار گذاشتن آن! (لااقل برداشت آن ها از حدیث) و باطل شدن تمام ادعاهای احمداسماعیل). اما حدیث این پست، حدیث جالبی است. -با استفاده از صفحه «فضح الدجال البصرة بالوثائق المصورة»-

طبق این حدیث، رسول خدا صلی الله علیه و آله،‌ در روز وفاتشان ، [یعنی بعد از شب وفات!] باز هم مانند تمامی عمر مبارکشان فقط به دوازده امام، وصیت کردند!

بنابراین باز هم می بینیم اگر به رسول خدا، وحی جدیدی شده بود و خدا 24 وصی انتخاب کرده بود، درست این بود و می بایست که رسول خدا صلی الله علیه و آله، در روز وفاتشان آن را ابلاغ می کردند، و نه این که در جمع اصحابشان در آخرین روز حیات مبارکشان، باز هم بفرمایند که اوصیا ، دوازده نفر هستند.

یعنی رسول خدا صلی الله علیه و آله، در موقعیتی کاملا مشابه با روز پنج شنبه، فرمودند باز هم به دوازده امام وصیت کردند، 

جالب است که در این روز و حدیث ، نیز مانند روز پنج شنبه حضرت از «هرگز گمراه نمی شوید» استفاده کردند، و فرمودند: «اى مردم، من در میان شما دو چیز باقى گذاردم که تا به آنها تمسّک کرده‏اید هرگز گمراه نمى‏شوید....» یعنی اگر نوشته روز پنج شنبه ، عاصم از ضلال است، این کلام حضرت هم در روز آخر عمر شریفشان، عاصم از ضلال است.

جالب است بعضی از انصار هم می گویند : حدیث کتاب غیبت،‌ چون در شب وفات ایراد شد و آخرین کلام رسول خداست، پس نسخ کننده احادیث پیشین است!!! ا

اما این حدیث جواب آن ها را هم می دهد، چرا که روز وفات بعد از شب وفات است!

بنابراین این حدیث، اخرین خطبه رسول خدا و وصیت آخر ایشان در روز وفات شان در جمع اصحاب شان [چه اصحاب باوفایشان و چه منافقین] است،

حدیث از کتاب سلیم بن قیس ح25، و کتاب غیبت نعمانی: ح8، باب ما جاء فی الاثنا عشر، و کتاب کمال الدین شیخ صدوق رضوان الله علیهم.

ترجمه حدیث شریف از کتاب اسرار آل محمّد علیهم السلام.

طبق حدیث، امیرالمؤمنین على علیه السّلام در حدیث مناشده و در جمع یارانشان، در ضمن حدیث مفصلی فرمودند:
شما را به خدا قسم مى‏ دهم، آیا مى‏ دانید که پیامبر صلى اللَّه علیه و آله به عنوان خطابه برخاست و بعد از آن خطبه اى نخواند، و فرمود:

«اى مردم، من در میان شما دو چیز باقى گذاردم که تا به آنها تمسّک کرده ‏اید هرگز گمراه نمى ‏شوید: کتاب خدا و عترت من اهل بیتم. خداوند لطیف خبیر به من سپرده است که این دو از یک دیگر جدا نمى‏ شوند تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند»؟ گفتند: آرى بخدا قسم، ما در همه این مطالب نزد پیامبر صلى اللَّه علیه و آله حاضر بودیم.
امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمود: خداوند مرا بس است.
آن گاه دوازده نفر از جماعت اهل بدر برخاستند و گفتند: 

شهادت مى‏ دهیم وقتى پیامبر صلى اللَّه علیه و آله این خطابه را «در روزى که از دنیا رفت» ایراد فرمود، عمر بن خطّاب به حالت شبه غضب برخاست و گفت:
یا رسول اللَّه، آیا همه اهل بیتت؟ 
رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود: نه، بلکه «اوصیا و جانشینانم»، برادرم و وزیرم و وارثم و خلیفه ام در امّتم و صاحب اختیار هر مؤمنى بعد از من، از آنهاست و یازده نفر از فرزندانش. .

این (على) اوّل آنان و افضلشان است،
سپس این دو پسرم (و حضرت اشاره به امام حسن و امام حسین علیهما السّلام کردند)
سپس وصىّ پسرم که به نام برادرم على نامیده مى‏شود و پسر حسین است.
سپس وصىّ على که فرزند اوست و نامش محمّد است.
سپس جعفر بن محمّد، سپس موسى بن جعفر، سپس علىّ بن موسى، سپس محمّد بن على، سپس علىّ بن محمّد، سپس حسن بن علىّ، سپس م ح مّ د بن الحسن مهدىّ امّت، که نامش نام من و طینت او همچون طینت من است، طبق امر من امر مى‏کند و طبق نهى من نهى مى‏نماید. زمین را پر از عدل و داد مى‏کند همان طور که از ظلم و جور پر شده باشد. .
هر کدام از آنها یکى پس از دیگرى و پشت سر هم خواهند آمد، تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند. [از این قسمت نیز می توان برداشت کرد که ‌ اوصیای رسول خدا تا روزی که بر حوض کوثر بر ایشان وارد می شوند، دوازده نفرند، آن ها یکی پس از دیگری خواهند آمد، تا روز قیامت] آنان شاهدان خدا در زمین و حجّت‏هاى او بر خلقش هستند. ... کتاب سلیم ح25، غیبت نعمانی: ص73، کمال الدین: ج1، ص279
آیا جوابی دارید، انصار!؟

متمایلان به احمداسماعیل! لطفا دقت کنید و با توجه بخوانید.

متن عربی حدیث:

قَالَ عَلِیٌّ سلام الله علیه:

أَنْشُدُکُمُ اللَّهَ، أَتَعْلَمُونَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَامَ خَطِیباً، وَ لَمْ یَخْطُبْ بَعْدَهَا وَ قَالَ:

یَا أَیُّهَا النَّاسُ، إِنِّی قَدْ تَرَکْتُ فِیکُمْ أَمْرَیْنِ «لَنْ تَضِلُّوا مَا تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا» کِتَابَ اللَّهِ وَ [عِتْرَتِی‏] أَهْلَ بَیْتِی، فَإِنَّهُ قَدْ عَهِدَ إِلَیَّ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ أَنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ.

فَقَالُوا: اللَّهُمَّ نَعَمْ، قَدْ شَهِدْنَا ذَلِکَ کُلَّهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله.

[فَقَالَ سلام الله علیه: حَسْبِیَ اللَّهُ‏]

فَقَامَ الِاثْنَا عَشَرَ [مِنَ الْجَمَاعَةِ الْبَدْرِیِّینَ‏] فَقَالُوا:

نَشْهَدُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ‏ صلی الله علیه و آله حِینَ خَطَبَ «فِی الْیَوْمِ الَّذِی قُبِضَ فِیهِ» قَامَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ شِبْهَ الْمُغْضَبِ فَقَالَ:

یَا رَسُولَ اللَّهِ، أَ کُلَّ أَهْلِ بَیْتِکَ؟

فَقَالَ: لَا وَ لَکِنَّ أَوْصِیَائِی، أَخِی مِنهُمْ وَ وَزِیرِی وَ وَارِثِی وَ خَلِیفَتِی فِی أُمَّتِی وَ وَلِیُّ کُلِّ مُؤْمِنٍ بَعْدِی وَ أَحَدَ عَشَرَ مِنْ وُلْدِهِ‏ ،

هَذَا أَوَّلُهُمْ وَ خَیْرُهُمْ ثُمَّ ابْنَایَ هَذَانِ وَ أَشَارَ بِیَدِهِ إِلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ،

ثُمَّ وَصِیُّ ابْنِی یُسَمَّى بِاسْمِ أَخِی عَلِیٍّ، وَ هُوَ ابْنُ الْحُسَیْنِ،

ثُمَّ وَصِیُّ عَلِیٍّ وَ هُوَ وَلَدُهُ وَ اسْمُهُ مُحَمَّدٌ،

ثُمَّ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ، ثُمَّ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ، ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُوسَى، ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ، ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ، ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ مَهْدِیُّ الْأُمَّةِ، اسْمُهُ کَاسْمِی وَ طِینَتُهُ کَطِینَتِی، یَأْمُرُ بِأَمْرِی وَ یَنْهَى بِنَهْیِی یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً، یَتْلُو بَعْضُهم بَعْضاً وَاحِداً بَعْدَ وَاحِدٍ، حَتَّى یَرِدُوا عَلَیَّ الْحَوْضَ، شُهَدَاءُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ، وَ حُجَجُهُ عَلَى خَلْقِهِ، مَنْ أَطَاعَهُمْ أَطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَاهُمْ عَصَى اللَّهَ،

َ فَقَامَ باقی‏  السَّبْعُونَ الْبَدْرِیُّونَ وَ مِثْلُهُمْ مِنَ الْآخِرِینَ فَقَالُوا : ذَکَّرْتَنَا مَا کُنَّا نَسِینَا نَشْهَدُ أَنَّا قَدْ سَمِعْنَا ذَلِکَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله.